ارزیابی کیفیت آب رودخانه دهبار با استفاده از شاخص‌های زیستی

 شاخص ­های زیستی می­توانند به­ عنوان یکی از روش ­های مفید و کارآمد برای ارزیابی کیفیت آب به ­کار گرفته شوند. در بی ش­تر مطالعات پایش زیستی، بزرگ  بی­مهرگان کفزی به ­دلیل تغییر در تراکم و تنوع خود در اثر فشارهای زیست ­محیطی و انسانی مورد توجه قرار گرفته­ اند. در این راستا، هدف از انجام پژوهش حاضر، تعیین درجه آلودگی رودخانه دهبار (خراسان رضوی) با استفاده از شاخص ­های HFBI، BMWP، ASPT، EPT/CHIR بود.نمونه ­برداری طی یک فصل از مهرماه تا اواخر آذر 1395 در شش ایستگاه انجام شد. در مجموع 736 عدد ماکروبنتوز متعلق به 7 راسته و 16 خانواده شناسایی شدند که بیش ­ترین فراوانی مربوط به خانواده Baetidae با 35 درصد بود. نتایج حاصل از شاخص ­های زیستی نشان داد که ایستگاه ­های شماره 1، 2 و 3 را در طبقه متوسط تا بد و ایستگاه ­های 4، 5 و 6 در طبقه متوسط تا خوب طبقه ­بندی قرار می­ گیرند. هم ­چنین نتایج نشان داد که ایستگاه ­های پایین ­دست تحت تاثیر فعالیت ­های انسانی بوده، درحالی ­که ایستگاه­ های با کیفیت در بالادست رودخانه قرار داشته و تحت اختلالات کم ­تر انسانی بودند. به ­طورکلی تحقیق نشان داد که شاخص ­های زیستی می­ تواند ابزار مناسبی برای بررسی و پایش وضعیت کیفیت آب رودخانه دهبار باشند.